Psychologia pozytywna jest nauką i badaniem pozytywnych cech życia-dobrego samopoczucia,
szczęścia, satysfakcji i zdolności do rozwoju w codziennym życiu.
Dziedzina ta bada, co składa się na budowanie życia opartego na celu, bogatego w znaczenie, które pozwala jednostce rozkwitać.
Psychologia pozytywna skupia się na wpływach takich jak optymizm, nadzieja, szczęście i radość,
ale jest czymś więcej niż tylko radzeniem sobie z pozytywnymi emocjami.
Ta dziedzina psychologii obejmuje również takie cechy jak mocne strony charakteru, poczucie
własnej wartości i dobre samopoczucie – jak te cechy mogą być stosowane w naszym życiu, pracy i
relacjach międzyludzkich oraz jak wszystkie te aspekty łączą się, aby przyczynić się do osiągnięcia
sensownego życia.
Psychologia pozytywna nie ogranicza się do samego poczucia indywidualnego
dobrostanu, a zwolennicy tej nauki często odwołują się do “trzech poziomów psychologii
pozytywnej”:
Poziom subiektywny: poziom subiektywny koncentruje się wokół poczucia szczęścia, dobrego
samopoczucia, optymizmu i podobnych emocji lub uczuć, ponieważ odnoszą się one do
codziennych doświadczeń.
Poziom indywidualny: poziom indywidualny łączy subiektywne odczucia dobrego samopoczucia z
cechami, które czynią z nas osoby dobrze zintegrowanymi, takimi jak przebaczenie, miłość i
odwaga.
Poziom grupowy: poziom grupowy koncentruje się na pozytywnych interakcjach ze społecznością i
obejmuje takie cechy jak altruizm, odpowiedzialność społeczna i inne cnoty, które wzmacniają
więzi społeczne.
Głównym celem psychologii pozytywnej jest zachęcanie ludzi do odkrywania i pielęgnowania
swoich mocnych stron charakteru, zamiast kierowania ich wysiłków na poprawianie niedociągnięć.
Psychologia pozytywna podkreśla potrzebę zmiany negatywnej perspektywy na bardziej
optymistyczną w celu poprawy jakości życia.
Zgodnie z teoriami psychologii pozytywnej, pozytywność jest jedną z głównych sił napędowych życia.
Każdy z nas rutynowo doświadcza zarówno dobrych, jak i złych wyników, ale często łatwiej jest skupić się na negatywnych rezultatach, ignorując sposoby, dzięki którym moglibyśmy wykorzystać pozytywne odczucia do
zaradzenia złymi. Przez znaczną część swojej historii badania psychologiczne koncentrowały się na
defektach i anomaliach psychologicznych, które sprawiają, że niektórzy z nas różnią się od innych,
diagnozach, które wyjaśniają negatywne działania i wzorce zachowań.
Diagnozy te obejmują wyzwania związane ze zdrowiem psychicznym, z którymi wielu z nas się
zmaga, w tym lęk i depresję.
Psychologia pozytywna jest ważna, ponieważ odkrycie, co prowadzi
ludzi do bardziej sensownego życia, może przełożyć się na lepsze strategie radzenia sobie z
chorobami psychicznymi, korygowania negatywnych zachowań oraz zwiększania naszego
szczęścia i produktywności.
Na przykład, zamiast analizować podstawowe cechy związane z uzależnieniem od narkotyków,
psycholog pozytywny może badać odporność osób, którym udało się skutecznie wyzdrowieć i
promować ją wśród przyszłych pacjentów. Techniki psychologii pozytywnej są obecnie
wykorzystywane w wielu tradycyjnych aspektach terapii – z potwierdzonymi wynikami
potwierdzającymi jej skuteczność.
Carol Kauffman z Uniwersytetu Harvarda, przedstawiła 4 techniki włączania psychologii
pozytywnej do tradycyjnych metod terapii. Techniki te polegają głównie na odwróceniu punktu
ciężkości terapii z negatywnych wydarzeń i emocji na bardziej pozytywne, równoważeniu
negatywnych i pozytywnych aspektów pewnych działań-radzenia sobie z konkretnym problemem i
przenoszenie uwagi na te umiejętności.
Chociaż zasady psychologii pozytywnej sugerują, że sukces można budować na mocnych stronach,
ważne jest również, aby pracować nad swoimi słabościami i osiągnąć zdrową równowagę, aby móc
osiągnąć bardziej spełnione życie.
ZOBACZ TAKZE: