Rozproszona uwaga i krótka pamięć nie są uznawane za choroby, dopóki problem nie stanie się zbyt widoczny. W praktyce jednak takie funkcje powodują wiele nieprzyjemnych sytuacji. W szkole – niskie oceny, mimo że materiał był czytany dziesiątki razy; w pracy – zapominalstwo i konieczność częstego sprawdzania wyników pracy. Nawet przy stole do ruletki wystarczy spojrzeć na kolejność czerwonych i czarnych rolek, aby pamiętać o statystyce i obstawiać właściwe zakłady, podczas gdy inni muszą trzymać w pobliżu kartkę papieru i dokonywać obliczeń. W prawdziwym kasynie za takie sztuczki można nawet zostać wyrzuconym z sali. Dlatego nawet zawodowi gracze, nie mówiąc już o pracownikach umysłowych, mówią o konieczności trenowania uwagi, zdolności obserwacji i wszystkich rodzajów pamięci.
Jak działają uwaga i pamięć
Sposób działania mózgu to skomplikowany mechanizm. Z jednej strony znane elementy i symbole są lepiej odczytywane, ale z drugiej strony to właśnie obiekty wyróżniające się pozostają w pamięci, podczas gdy zmiany w obiektach znanych często nie pozostają nawet w pamięci. Oba mechanizmy są jednak bezpośrednio związane z pamięcią. Uwaga to zdolność do zapamiętywania szczegółów podczas pobieżnego oglądania lub słuchania i dokładnego odtwarzania ich po upływie dowolnie długiego czasu. Obserwacja to nawyk dostrzegania szczegółów, nawet pośród szumu informacyjnego lub fizycznego, oraz zauważania szczegółów o dowolnym stopniu znaczenia. Takie zdolności są bezpośrednio zależne od sprawności kory mózgowej i są odpowiednio trenowane.
Sposoby trenowania pamięci wzrokowej, słuchowej i ruchowej
Nauczyciele od wielu lat mówią o potrzebie poświęcenia większej ilości czasu na trening pamięci. To dlatego w programie szkolnym jest tak dużo wierszy i dlatego nauczyciel matematyki zabrania używania kalkulatorów. Nawyk zapamiętywania i umiejętność robienia tego bez wysiłku przydaje się później w najbardziej niezwykłych okolicznościach. Kierowca, który usłyszy dziwne, nietypowe odgłosy dochodzące z jego samochodu, zatrzyma się i uniknie wypadku. Gracz casino online PL kilka razy napotykając na określoną sekwencję, spodziewając się wygranej, będzie w stanie w porę podnieść zakład i zgarnąć duży wynik.
Psychologowie dzielą uwagę na trzy rodzaje:
- mimowolne;
- nieobowiązkowe;
- nieświadomość lub opóźnienie.
Każdy typ może zostać przeszkolony. Warto zawczasu określić, który z nich jest wiodący – cecha ta jest indywidualna i bezpośrednio zależy od rodzaju percepcji (słuchowa, wzrokowa, kinestetyczna, cyfrowa).
Łatwo jest ustalić, do jakiego typu należy dana osoba. Należy zadać sobie proste pytania – łatwiej jest słuchać lub czytać nowe informacje, przyjemniej jest rozmawiać z osobą za pośrednictwem wideo lub tekstu, a do określenia tego, czego się wcześniej nauczyłeś, możesz użyć słów “słyszałem coś”, “widziałem coś” lub “mam to tutaj”. Kinestetycy odczuwają potrzebę dotykania i wąchania przedmiotów. Mogą nie pamiętać koloru taksówki, ale zwracają uwagę na miękkość tapicerki lub zapach perfum.
Należy zdać sobie sprawę, że problemy z pamięcią i uwagą rzadko są złożone. Najczęściej poczucie wymykania się pozostaje dopiero po kontakcie z innym typem spostrzegawczości. Sąsiad, zdziwiony, że kolega nie zauważył jego nowego samochodu stojącego na podwórku, przypisuje to sobie jako wadę, koledzy uważają go za dziwaka z powodu ciągle pomieszanych skarpetek w różnych kolorach – ale żaden z nich nie potrafi zagwizdać melodii, usłyszanej kilka lat temu w parku od ulicznego muzykanta, ani powiedzieć, jakich perfum używa nowa sekretarka. Wizualiści po prostu nie rozumieją kinestetyki.
Aby nierównowaga nie była tak rażąca, należy trenować słabe strony. Audiolog może przeprowadzić proste szkolenie:
- zabawa w “co się zmieniło” lub liczenie w myślach;
- świadome zapamiętywanie położenia przedmiotów w gablocie;
- Wysiadając z windy, postaraj się opisać sobie wygląd współpasażerów.
Dla osób widzących przydatne są te same techniki, ale z wykorzystaniem nagrań audio. Więcej słuchać, częściej śpiewać lub gwizdać, powtarzać słowa za rozmówcą. Proste ćwiczenie polegające na dyktowaniu będzie pracować nad częściami mózgu łączącymi pamięć wzrokową, kinestetyczną (kontakt z piórem) i wizualną. Kinestetykom ze słabą pamięcią do twarzy i tekstu należy czytać na głos i mówić na głos.
Jak skuteczne są techniki mnemotechniczne?
Rozszerzenie zmienności zapamiętywania pomoże w ogólnym rozwoju. Jednak cechy percepcyjne można również wykorzystać na swoją korzyść. Jeśli osoba wzrokowa ma trudności z zapamiętywaniem twarzy, może wyobrazić sobie głos danej osoby lub skorzystać z nagrań wideo z jej wypowiedziami podczas studiowania jej biografii. Aby odbierać ze słuchu przy braku pamięci słuchowej, można równolegle robić notatki, a nawet neutralne szkice. Aktywacja odpowiedniego obszaru mózgu ułatwi zapamiętywanie.
Wszystkie grupy bez wyjątku skorzystają z łamigłówek, strategii, gier z symbolami i liczenia kart lub żetonów. Gry i łamigłówki biznesowe są dobre dla rozwoju. Najważniejsze jest, aby robić to cały czas, aby mózg, który trenuje tak samo jak mięśnie, nie rozleniwił się.