Zapewne wielu Polaków pamięta do dziś, jak Premier Beata Szydło w 2014 roku wychodziła na spotkania wyborcze z hasłem „Wystarczy nie kraść.” Rzeczywistość pokazała jednak, że choć rząd PiS trafnie zdiagnozował oczekiwania wyborców, przynajmniej w początkowym okresie swoich rządów, dziś powoli, ale sukcesywnie traci impet. Polityka „Ciepłej Wody w Kranie”, zamieniona na „propagandę sukcesu”, zaczyna się zacinać, w obozie rządzącym jakby zaczynało brakować spoiwa, a marzenia o „Wielkiej i sprawnie zarządzanej Polsce”, jakby przestały wystarczać...
Według najnowszego sondażu IBRIS 38,5% Polaków, twierdzi, że Zjednoczona Prawica przetrwa do końca kadencji. Wyniki tego sondażu mogą wskazywać, że obywatele, nie wierzą w siłę opozycji, ale w moim przekonaniu nieuprawniona jest teza, którą próbuje forsować prawa strona politycznej sceny, mówiąca o tym, że Polacy wierzą w siłę i sprawczość obozu rządzącego. Moim zdaniem prawda jest zgoła odmienna: Państwo PiS nigdy nie spełniło oczekiwań.
Wielu Polaków w tym ja, w 2015 roku głosowało na Prawo i Sprawiedliwość, z nadzieją, że Państwo i Politycy wreszcie zaczną robić to, do czego aksjologicznie są powołani. Wyborcy oczekiwali końca polsko-polskiej wojny o nic. W zamian chcieli dostać gotowe rozwiązania, które byłyby odpowiedzią na problemy wielu rodzin. Wielkie nadzieje w ekipie Prawa i Sprawiedliwości pokładały też osoby z niepełnosprawnościami i ich opiekunowie, wielu z nich sądziło, że po wielu latach spychania na margines, zaczną być traktowani podmiotowo.
Dziś państwo nadal nie rozwiązuje podstawowych problemów, co więcej na ostatniej komisji Edukacji i Młodzieży, odnosząc się do raportu NIK o dostępie Osób z Niepełnosprawnościami do edukacji pełnomocnik Rządu ds. OZN, przyznał, że „Państwo działa zbyt wolno”.
Na rządzie suchej nitki nie pozostawiają także eksperci, którzy wskazują, że flagowy program PiS, dotyczący przywrócenia połączeń PKS w powiatach, na dzień dzisiejszy generowałby wydatki na poziomie 2 MLD złotych, to dokładnie tyle ile co roku dostaje TVP.
Na tym krytyka się nie kończy, opozycja coraz częściej wytyka obozowi rządzącemu brak zdecydowania. Wątpliwości pojawiają się w zakresie tak zwanego Krajowego Planu Odbudowy. Ruch społeczny Polska 2050 za pośrednictwem Instytutu Strategie 2050,wskazuje na przykład, że Polska jest jedynym dużym krajem, który nie przedstawił Komisji Europejskiej nawet wstępnego zarysu KPO. Na poniedziałkowej konferencji Szymon Hołownia apelował do Premiera Rządu, żeby się nie bał, bo jeśli Zjednoczona Prawica, nie zatwierdzi możliwości emisji obligacji przez KE, celem możliwości pokrycia przez UE nisko oprocentowanych pożyczek, to opozycja na pewno pomoże.
Nie tego oczekiwali wyborcy, wszyscy bowiem liczyli, że zakończą się polsko-polskie spory, znane od wieków. Obiecywano reformę systemu, tymczasem zdeformowano edukację, sądownictwo, próbowano zdeformować służbę dyplomatyczną, a to tylko wierzchołek góry lodowej. Prawdą jest, że spory nie zostały zakończone, a wiele nowych frontów zostało otwartych. Prawda jest taka, że państwo boryka się z wieloma problemami. Dziennikarze alarmują, że między 2015 a 2019 rokiem, Państwo dotowało „dzieła” O. T. Rydzyka i wydało na ten cel 218 mln złotych, a i to nie jest cała skala problemu, bo przecież nikt takich statystyk nie prowadzi. Ilu rodakom się to podoba? Pewnie niewielu.
W 2020 roku pojawiła się jednak nowa nadzieja, showman, prawie komik, znany z programu TVN „mam talent”, skończył realizować kolejny sezon programu, rzucił wszystko i poszedł razem z innymi, podobnymi sobie, idealistami ratować świat od upadku. Brzmi to górnolotnie, ale uważam, że dziś wpadliśmy w takie bagno, że za chwile skończy nam się tlen, to ostatni moment, żeby wreszcie przestać krzyczeć, kto jest lepszy, kto wie lepiej, albo kto ma lepszy pomysł.
Trzeba wreszcie usiąść razem, spisać protokół rozbieżności międzypartyjnej, a potem zacząć robić to co nas łączy. GWARANTUJĘ, że gdyby dziś zapytać Polaków, co ich obchodzi, większość z nich w ogóle pominie fakt problemów obozu rządzącego, ale kwestia emerytur zapewne poruszy każdego, a przecież system powoli, acz systematycznie się zapada.
No cóż ja głosowałem na PO i też czuje zawód ! Bierność i pobłażliwość wobec poczynań PIS i JK . Ciągle recenzowanie PIS-u brak własnej wizji. I oczywiście ten genialny ruch z nazwaniem siebie „opozycja totalna” no głupi i głupszy by tego sobie nie zrobił a oni tak. Czy PL2050 jest jakąś szansą – może? Mają bynajmniej Plan a to w naszych warunkach już krok milowy.